Jelle Klerx (34) is pr manager bij Qmusic en maakte voor het Carry My Bag-initiatief van Laauw een ontwerp met een regenboogflap. De opbrengst gaat naar Rainbow Railroad, dat zich inzet voor onderdrukte LGBTQI+-ers.
Jelle.
Hij houdt erg van sporten, zoals paaldansen, leipe fitnessworkouts en meer, maar dat zijn niet per se dingen waar zijn hart naast letterlijk ook figuurlijk sneller van gaat kloppen. Dingen die dat wel doen zijn orka’s (hij heeft er een tattoo van op zijn bovenarm), de geschiedenis van Amsterdam, Napoleon Bonaparte en alles wat die man heeft gedaan en achtergelaten – “Wist je dat hij de grondlegger was van het burgerlijk wetboek?” – gooit Jelle er in zijn enthousiasme even tussendoor. Hij houdt er ook van om Wikipedia af te struinen naar interessante verhalen en grappige feiten. Soms raakt hij verzand in een digitale struintocht tijdens het kijken van een serie, waarna hij er uren later achter komt dat hij nog steeds bij minuut 4 van de eerste aflevering van die serie is. A Wiki-waste-of-time, zo zou je het kunnen noemen. Jelle noemt het niet zo, Jelle noemt het een wonder van dit tijdperk waarin interessante informatie overal toegankelijk is.
Als je een label op jezelf mag plakken, wat zou je dan opplakken?
“Labels zijn er nu om in de toekomst niet meer nodig te zijn. Het is wel belangrijk dat ze er nu zijn, maar ook dat er veel van zijn. Mensen zijn altijd bezig met anderen in een hokje stoppen. Dat doen onze hersenen automatisch; het is een onderdeel van informatie verwerken. Uiteindelijk wil je naar een samenleving zonder labels. Laatst had ik een discussie; waarom is er zoiets als Coming Out Day? Dat zou er eigenlijk niet moeten zijn. Feit is gewoon dat je nog steeds uit de kast moet komen in de huidige samenleving. Als het op een gegeven moment zo normaal is dat we het niet meer hoeven, dan zouden we kunnen praten over afschaffen. Verder is het soms moeilijk dat er 20 letters in LGHBTQ+ zit, maar er zitten zoveel mensen achter verscholen, dat het wel belangrijk is dat ze er zijn. Als ik naar een label voor mezelf kijk: ik heb m’n AirPods een label gegeven, genaamd: “Airpods van mode-icoon, gangsterrapper, orka-activist en paaldanskoning, altijd de beste.’ Misschien is dat een mooi label?”
Jouw tasontwerp, leg uit!
“In Nederland hebben we het geluk dat we niet hoeven te verbergen wie we zijn. Ik realiseer me maar al te vaak dat de plek en het moment waarop je geboren bent bepaalt of je jezelf mag zijn. Op veel plekken is het nodig om te verbergen wie je bent om te kunnen overleven. Ik heb daarom gekozen voor een regenboogvlag aan de binnenkant van de flap, die je van buiten niet ziet. Hiermee wil ik zeggen dat van binnen iedereen is wie die persoon is, ongeacht de buitenkant. Daarnaast hoop ik dat je ook gewoon vrolijk wordt als je de tas openmaakt.”
Welk goede doel wil je steunen met de opbrengst van jouw tas?
“In lijn met de gedachte achter de tas wil ik Rainbow Railroad steunen. Dat is een organisatie die mensen uit de LGBTQI+ community die in levensgevaar verkeren helpen ontsnappen uit hun situatie. Op dit moment zijn ze actief in het helpen ontsnappen van homo’s uit conflictgebieden zoals Afghanistan en meer recentelijk Oekraïne. Ik vind het pure heldendaden en ben blij als ik daar ook maar een klein beetje aan kan bijdragen.”
Volgens Jelle het allerkutste wat er bestaat – twee vormen
“Externe kutheid: eigenlijk zoals hierboven staat: dat de plaats waar je ter wereld komt, synoniem staat aan je hoeveelheid rechten op een goed leven. Dat is krom.
Interne kutheid: Het aller- allermoeilijkst vindt Jelle dat je als mens de moeilijkste momenten in je leven vaak helemaal alleen moet doorstaan. Psychische moeilijkheden. En dat je hoofd dan soms een oneindige ruimte kan zijn als het niet lekker zit. En hij vindt het niet alleen kut als hij dat zelf meemaakt, maar vooral ook als mensen die dichtbij hem staan dat moeten doorstaan. “Het is gewoon niet fijn om met je eigen angsten en verdriet opgezadeld te zitten. Als je dat dan bij anderen ziet, dan voel je je heel machteloos, maar aan meehuilen heeft diegene niks. Iemand heeft iets aan steun. Dat heb ik ook geleerd: empathie vervangen door compassie.”
Jelle geniet intens van..
“Veel dingen. Bij uitstek: wakker worden op dag drie op een vakantie in de tropen en bedenken dat je nog meer dan een week te gaan hebt. Maar ook: genieten van spelen met de kids van vrienden of van ongepaste stickers sturen op Whatsapp of van inside jokes met vrienden. Het organiseren van een fantastisch minifestival met vriendin Wendy voor een selecte groep omdat door corona niks door kon gaan. Dat was ook intens genieten en neemt steeds serieuzere vormen aan.” Je kunt Jelle soms ook in het wild horen genieten. Dan kun je hem ineens horen zeggen: “Zo, dit is echt genieten.”
De ideale dag van Jelle
“Nadat ik heb gezwommen met orka’s, ga ik op een ligbedje in de zon liggen genieten van een serie op een groot scherm over Napoleon, waarna een aantal aardige en knappe Griekse mannen mij en mijn vrienden meenemen op een culinaire avond uit met afsluitende rave. Verspreid over de avond roep ik weetjes over de geschiedenis van de stad Amsterdam en iedereen vindt dat interessant.”
Do you carry Jelle’s bag?
Draag je de tas met het regenboogdesign aan de binnenkant van Jelle? Dan steun je niet alleen hem en zijn verhaal, maar ook het gedachtegoed dat iedereen zichzelf mag zijn én het goede doel Rainbow Railroad. En het feit dat je dan een hele vette, leren rugzak op je rug hebt geeft daar dan blijk van.
